چه قدر سخته تو چشمای کسی که عشقت رو ازت دزدید

به جاش یه زخم همیشگی رو قلبت هدیه داد زل بزنی

به جای اینکه لبریز کی نه ونفرت شی حس کنی هنوزم دوسش داری

چه قدر سخته دلت بخواد سرت رو باز به دیواری  تکیه بدی که  یه بار آوار غرورش

همه وجودت له شده.....

چه قدر سخته تو خیالت ساعتها باهاش حرف بزنی

اما وقتی دیدیش هیچ چیز جز سلام نتونی بگی....

چه قدر سخته وقتی پشتت بهشه دونه های اشک گونه هاتو خیس کنه

اما مجبور باشی بخندی تا نفهمه هنوزم دوسش داری.....

چه قدر سخته گل آرزوهاتو تو باغ دیگری ببینی

و هزار بار تو خودت بشکنی و اونوقت آروم زیر لب

بگی: گل من باغچه نو مبارک.......